Pomiar poziomu cukru u 18-latki – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz Poziom glukozy u 15-latki – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Duży wzrost poziomu cukru po zjedzeniu słodyczy – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Spożywanie alkoholu, zwłaszcza wysokokalorycznego, wzbogaconego w cukier, spowalnia metabolizm, pobudza apetyt i zachęca do sięgania po niezdrowe przekąski. Rozregulowuje również poziom cukru w organizmie. Sięgnięcie po drinka z procentami wystarczy, by zaburzyć efekty odchudzania. Poziom cukru we krwi może spaść na długo po zwiększonej dawce ruchu, dlatego należy zawsze zastanowić się, czy danego dnia byliśmy bardziej aktywni niż zwykle i czy może to mieć wpływ na niekontrolowany spadek poziomu cukru we krwi. Nadużywanie alkoholu. Alkohol ma tendencję do początkowego podnoszenia, a następnie gwałtownego Niebezpieczny poziom cukru – bardzo wysoki poziom cukru we krwi. Zbyt wysoki poziom cukru we krwi określany jest mianem hiperglikemii.Dochodzi do niej najczęściej na skutek nieprawidłowego leczenia cukrzycy (lub całkowitego zaniechania leczenia), błędów dietetycznych lub w wyniku nadużywania alkoholu przez osobę chorą. Spożywanie alkoholu może utrudniać zrzucenie nadprogramowych kilogramów, a także przyczyniać się do tycia. Dotyczy to zwłaszcza słodkich drinków alkoholowych, które dostarczają do organizmu dużo cukru. Dodatkowo piciu alkoholu często towarzyszy sięganie po przekąski i kaloryczne posiłki. Takie nawyki mogą utrudniać • Jeśli poziom cukru we krwi przed snem jest w normie, zjedz dodatkową przekąskę lub zmniejsz insulinę bazową. Alkohol to puste kalorie Diabetycy muszą pamiętać też o tym, że alkohol jest bardzo kaloryczny, 1 g czystego alkoholu dostarcza aż 7 kalorii. YwaqQz. Czy wódka podnosi poziom cukru? MĘŻCZYZNA, 57 LAT ponad rok temu Badanie stężenia glukozy Medycyna rodzinna Pierwsza pomoc - resuscytacja Lek. Małgorzata Horbaczewska 82 poziom zaufania Witam! Spożywanie alkoholu raczej obniża poziom cukru we krwi. Należy pamiętać, że w przypadku cukrzycy picie (szczególnie dużych ilości) alkoholu lub picie na czczo zwiększa ryzyko wystąpienia niedocukrzenia (hipoglikemii). 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Cukrzyca typu I a alkohol – odpowiada Lek. Marta Hat Niski poziom cukru – odpowiada Lek. Izabela Brym Poziom stężenia cukru we krwi i niska waga – odpowiada Mgr Elżbieta Sternal Spożywanie alkoholu przy cukrzycy typu 1 – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Prawidłowy poziom cukru we krwi – odpowiada Dr n. med. Aneta Kościołek Spożywanie wina w przebiegu cukrzycy typu 2 – odpowiada Dr n. med. Marek Derkacz Poziom cukru we krwi i omdlenie – odpowiada Mgr Paulina Filipowicz Czy napar z brzozy podnosi poziom cukru we krwi? – odpowiada Dr n. med. Marek Derkacz Czy cukrzyk może zamiast cukru używać miodu? – odpowiada Mgr Marzena Wiśniewska Kiedy poziom cukru świadczy o cukrzycy? – odpowiada Maciej Pawłowski artykuły Niski poziom cukru we krwi Niski poziom cukru we krwi to inaczej hipoglikemia Objawy hipoglikemii - przyczyny choroby, dolegliwości, symptomy schorzenia Hipoglikemia we wczesnym stadium objawia się stopn Hipoglikemia - co zrobić, gdy spada poziom cukru? Nagły niepokój, drżenie dłoni, osłabienie, kołatan Glukoza to cukier prosty, będący podstawowym źródłem energii człowieka. Stężenie glukozy w organizmie regulowane jest przez hormon trzustkowy – insulinę. Stężenie glukozy we krwi zwiększa się po spożyciu posiłku. Reaguje na to trzustka, która wytwarza i uwalnia insulinę. Zarówno zbyt wysoki, jak i zbyt niski poziom glukozy we krwi może być niebezpieczny dla zdrowia organizmu. Glikemia poposiłkowa Glikemia poposiłkowa (PPG) to najprościej mówiąc, poziom cukru we krwi po spożyciu posiłku. Stężenie glukozy wzrasta po około 10 minutach od rozpoczęciu posiłku. U osób zdrowych maksymalne stężenie glukozy pojawia się około 60 minut od rozpoczęcia posiłku i zazwyczaj nie przekracza 120-140 mg/dl. Poziom glukozy powraca do stanu przed posiłkiem w ciągu 2-3 godzin [1, 2]. Co wpływa na poziom cukru po posiłku Na stężenie glukozy w organizmie ma wiele czynników zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Na poziom cukru w organizmie wpływa między innymi rodzaj oraz ilość spożywanego posiłku. Istnieją badania, które pokazują, że posiłki bogate w tłuszcz i białko mają związek z wysoką glikiemią poposiłkową. Inne badania obrazują wpływ indeksu glikemicznego na poziom cukru w organizmie po posiłku. Spożywanie żywności o niskim indeksie glikemicznym ma większe prawdopodobieństwo pojawienia się hiperglikemii niż spożywanie żywności o wysokim indeksie glikemicznym. Jest to zgodne z obniżoną ogólną odpowiedzią glikemiczną na posiłki o niskim IG [3]. Ciekawostką jest, że istnieją badania potwierdzające skuteczne działania posiłków z octem w obniżeniu poziomu cukru we krwi po posiłku [4]. Na glikemię poposiłkową ma wpływ również aktywność fizyczna. Regularne ćwiczenia fizyczne mogą wpłynąć pozytywnie na poprawę poposiłkowego stężenia glukozy we krwi [5]. Na wysokość stężenie glukozy po posiłku mają wpływ również takie czynniki jak stężenie glukozy na czczo, glikemia przed posiłkiem, motoryka żołądka, sprawność układu hormonalnego, stężenie i wchłanianie glukagonu oraz metabolizm glukozy [6]. Hiperglikemia Zbyt wysoki poziom cukru w organizmie nazywamy hiperglikemią. Na hiperglikemię mogą wskazywać takie objawy jak oddawanie moczu w dużych ilościach, utrata apetytu, utrata masy ciała, osłabienie organizmu i senność, nudności i wymioty, bóle brzucha i głowy, przyspieszone tętno, uczucie pieczenia w jamie ustnej. Hiperglikemia może być spowodowana między innymi błędami związanymi z wyborem odpowiednich posiłków (np. zbyt dużą ilością węglowodanów w posiłku). Hiperglikemię może również wywołać zbyt niska aktywność fizyczna lub błędy związane z prawidłową insulinoterapią u osób cierpiących na cukrzycę (np. zbyt mała dawka insuliny czy pominięcie całej dawki). Hiperglikemię mogą również wywołać choroby współistniejące takie jak infekcja organizmy, gorączka, zatrucie pokarmowe, uraz czy infekcja. Hiperglikemia wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia wielu chorób. Może mieć wpływ między innymi na rozwój cukrzycy typu 2 czy też wystąpienie chorób układu sercowo-naczyniowego. Istnieje wiele badań, które potwierdzają związek pomiędzy wysokim stężenie cukru w organizmie a ryzykiem i zgonem z powodów chorób układu krążenia. Hiperglikemia może mieć również wpływ na podwyższone ryzyko pojawianie się otyłości [2, 7, 8, 9, 10]. kzenon / 123RF Hipoglikemia Hipoglikemia to zjawisko odwrotne do hiperglikemii. Hipoglikemia oznacza zbyt niskie stężenie glukozy we krwi. O hipoglikemii mówimy, gdy stężenie glukozy spada poniżej 70 mg/dl. Hipoglikemia nie występuje zazwyczaj u osób zdrowych. Mogą się z nią zmagać osoby cierpiące na cukrzycę. Gdy pacjent, który stosuje insulinę nieumyślnie przyjmie zbyt dużą jej dawkę w stosunku do spożytego posiłku lub pora jej podania będzie nieprawidłowa, działanie insuliny jest zbyt silne i poziom cukru osiąga zbyt niski poziom. Hipoglikemia może być również spowodowana pominięciem lub zbyt małą objętością posiłku, nagłym dużym wysiłkiem fizyczny, utratą masy ciała bądź spożyciem alkoholu czy narkotyków. Objawy poprzedzające hipoglikemie zwykle pojawiają się nagle. Do objawów zbyt niskiego stężenie glukozy możemy zaliczyć uczucie głodu, osłabienie organizmu, bóle głowy i brzucha, nudności, niepokój i lęk, dreszcze, pot, kołatnie serca, podwójne widzenie lub rozszerzone źrenice, senność, drgawki lub utrata przytomności. Objawy są różne, mogą wystąpić stopniowo. Hipoglikemia może mieć negatywne skutki zdrowotne. Przy częstym występowaniu hipoglikemii istnieje podwyższone ryzyko chorób takich jak miażdżyca, chorób układu sercowo-naczyniowego, zaburzeń rytmu serca, a w najgorszym przypadku może doprowadzić do zgonu [2, 11, 12]. Podsumowanie Zarówno zbyt wysokie oraz zbyt niskie stężenie glukozy we krwi po posiłku (glikemia poposiłkowa) może być niebezpieczna dla zdrowia oraz życia człowieka. Warto kontrolować poziom cukru w organizmie, bo jego nieprawidłowe stężenie wiązać się może z podwyższonym ryzykiem chorób układu sercowo-naczyniowego lub może mieć bezpośredni związek z cukrzycą. Bibliografia: Sierdzki, J. (2009). Glikemia poposiłkowa – niezależny cel leczenia cukrzycy. Diabetologia praktyczna, 10, i Ty. Krótki przewodnik. Pobrano z Smart, Steil, Brand-Miller, King, B., Wolpert, (2015). Impact of fat, protein, and glycemic index on postprandial glucose control in type 1 diabetes: implications for intensive diabetes management in the continuous glucose monitoring era. Diabetes Care, 38(6), F., Mansoori, A., Shirani, F. (2017). Vinegar consumption can attenuate postprandial glucose and insulin responses; a systematic review and meta-analysis of clinical trials. Diabetes Res Clin Pract, 127, Thyfault, (2016). Exercise and Postprandial Glycemic Control in Type 2 Diabetes. Curr Diabetes Rev, 12(3), K., Majkowska, L., Zozulińska, D., Gumprecht, J., Krzymień, J., Małecki, M. (2007). Postprandial glycemia: review of current pathophysiological, epidemiological and clinical aspects. Polskie archiwum medycyny wewnętrznej, 117, A., Genovese, S. (2016). Atherogenicity of postprandial hyperglycemia and lipotoxicity. Rev Endocr Metab Disord, 17(1), (2006). Postprandial hyperglycemia and cardiovascular disease. Endocr Pract, 12, 47-51. Wolnik, B., Orłowska-Kunikowska E. (2007). Hiperglikemia poposiłkowa i jej znaczenie w praktyce klinicznej. Choroby Serca i Naczyń, 4, K., Mitamura, R. (2019). Effects of Undaria pinnatifida (Wakame) on Postprandial Glycemia and Insulin Levels in Humans: a Randomized Crossover Trial. Plant Foods Hum Nutr, 74(4), Hypoglycemia Study Group (2017). Glucose Concentrations of Less Than mmol/L (54 mg/dL) Should Be Reported in Clinical Trials: A Joint Position Statement of the American Diabetes Association and the European Association for the Study of Diabetes Diabetes Care ,40(1), L. (2017). Hipoglikemia w cukrzycy typu 1. Post N Med., 30(2), A., Sanofi-Aventis, Gołdyn A. (2017) Hipoglikemia poradnik dla pacjentów stosujących insulinę i ich bliskich. Pobrano z Zapisz się na newsletter! Chcę otrzymywać od na podany przeze mnie adres e-mail informacje (w tym marketingowe i handlowe) dotyczące serwisu, a także innych podmiotów współpracujących z portalem zgodnie z Polityką Prywatności - Aneta CieślińskaAbsolwentka studiów licencjackich na kierunku dietetyka, specjalność poradnictwo dietetyczne. Obecnie magistrantka na kierunku dietetyka, specjalność dieta spersonalizowana i psychodietetyka. Jej głównym obszarem zainteresowań w zakresie szeroko pojętej dietetyki są zaburzenia odżywiania u osób w każdym wieku. Hiperglikemia (przecukrzenie) oznacza wysoki poziom cukru we krwi. U diabetyków przyczyny podwyższonego poziomu glukozy we krwi to zwykle źle leczona cukrzyca, np. źle dobrana dawka insuliny lub błąd w diecie. Objawy hiperglikemii (przecukrzenia) nie zawsze są rozpoznawane. Niekiedy dolegliwości mogą być nieznaczne lub pojawiać się tak wolno, że chory może nie być ich świadomy, co stanowi zagrożenie dla jego zdrowia i życia. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy hiperglikemii, na czym polega jej leczenie i pierwsza pomoc przy hiperglikemii. Spis treściHiperglikemia (przecukrzenie) - przyczynyHiperglikemia (przecukrzenie) - jak rozpoznać objawy?Hiperglikemia (przecukrzenie) - pierwsza pomocHiperglikemia (przecukrzenie) - leczenieHiperglikemia (przecukrzenie) - powikłania Hiperglikemia (przecukrzenie) oznacza wysoki poziom glukozy we krwi, czyli taki, gdy stężenie glukozy na czczo we krwi wynosi 100-125 mg/dl (nieprawidłowa glikemia na czczo), a dwie godziny po posiłku 140–199 mg/dl (nieprawidłowa tolerancja glukozy). U osób zdrowych stężenie cukru we krwi na czczo nie przekracza 99 mg/dl (prawidłowa glikemia na czczo), a 2 godziny po posiłku wynosi maksymalnie 140 mg/dl (prawidłowa tolerancja glukozy). GLIKEMIA POPOSIŁKOWA - normy. Prawidłowa glikemia poposiłkowa U chorych na cukrzycę typu 1 za zbyt wysoki uznaje się poziom glukozy we krwi przekraczający 110 mg/dl przed posiłkiem lub 140 mg/dl 2 godziny po posiłku. Z kolei u chorych na cukrzycę typu 2 będą to wartości w zakresie 123-185 mg/dl (średnio około 154 mg/dl). Należy jednak zaznaczyć, że wartości stężenia cukru na czczo i po posiłku mogą być różne u każdego diabetyka. Różnice te wynikają z typu cukrzycy, wieku chorego, czasu trwania choroby i obecności innych schorzeń (np. układu krążenia). Hiperglikemia (przecukrzenie) - przyczyny U diabetyków hiperglikemia najczęściej jest skutkiem źle leczonej cukrzycy, tj. przyjęcia niewłaściwych leków źle dobranej dawki insuliny użycia insuliny nieaktywnej pominięcia dawki leków przeciwcukrzycowych Do hiperglikemii może także dojść w wyniku zaniechania leczenia (odstawienia insuliny lub doustnych leków hipoglikemizujących). Hiperglikemia może się pojawić w czasie infekcji i stanów zapalnych, które zwiększają zapotrzebowanie na insulinę. Jednak trzustka cukrzyka nie jest w stanie wyprodukować jej w większej ilości. Zwiększa się stężenie glukozy we krwi, ale nie ma insuliny, która mogłaby zmniejszyć ten nadmiar. W konsekwencji dochodzi do wzrostu glikemii. Z kolei hiperglikemia dodatkowo osłabia mechanizmy odpornościowe: infekcja przeciąga się, łatwo o zakażenia bakteryjne i grzybicze, rany źle się goją. Podwyższony poziom cukru we krwi może być również wynikiem błędów dietetycznych - zjedzenia zbyt dużej porcji produktów zawierających węglowodany proste. Do hiperglikemii mogą doprowadzić także stres, zbyt mała aktywność fizyczna lub forsowny wysiłek fizyczny. Cukrzyca - cicha epidemia. Dlaczego coraz więcej ludzi choruje na cukrzycę? Ryzyko hiperglikemii zwiększają także niektóre leki, nie tylko te dostępne bez recepty (np. tabletki do ssania czy syrop przeciwkaszlowy), lecz także beta-blokery, epinefryna (adrenalina), tiazydy (grupa leków moczopędnych), kortykosteroidy, niacyna, pentamidyna (lek stosowany w pneumocystozowym zapaleniu płuc), inhibitory proteazy i niektóre leki przeciwpsychotyczne. Podawanie środków pobudzających, takich jak amfetamina, również może dać objawy hiperglikemii. U osób zdrowych hiperglikemia może wskazywać na niezdiagnozowaną cukrzycę. Ponadto hiperglikemię o różnym stopniu nasilenia stwierdza się u ponad połowy dawców narządów. W tym przypadku przyczyną hiperglikemii może być zaburzone wydzielanie insuliny, zmniejszona wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę, stosowanie środków inotropowych oraz przetaczanie płynów zawierających glukozę. Hiperglikemia może być także oznaką insulinoodporności, czyli odporności na działanie insuliny na poziomie komórkowym (zwykle w cukrzycy typu 2). Jolanta Mętrak, internista Hiperglikemia a stresMoja mama ma cukrzycę i bierze insulinę. Pomimo przestrzegania zaleceń diabetologa jej poziom glukozy jest czasem wysoki. Czy stres wpływa na wysokość poziomu glukozy we kwi? Jolanta Mętrak, internista: Stres na ogół podnosi poziom cukru we krwi poprzez działanie hormonów stresowych, które są antagonistyczne w stosunku do insuliny. Przestrzegam jednak przed przecenianiem roli stresu w nieprawidłowych poziomach cukru i jakby usprawiedliwianiem tej sytuacji. Najczęściej to nieprawidłowa dieta i brak wysiłku fizycznego jest przyczyną hiperglikemii. Hiperglikemia (przecukrzenie) - jak rozpoznać objawy? Objawy hiperglikemii (przecukrzenia) zwykle rozwijają się na tyle wolno, że mogą nie być zauważone przez diabetyków. Objawy hiperglikemii pojawiają się, gdy dochodzi do niedoboru insuliny, pozwalającej na dostarczanie glukozy do komórki. Gdy poziom cukru we krwi jest większy niż 180 mg/dl, pojawiają się: zwiększone pragnienie (dzięki płynom organizm może rozcieńczyć zbyt dużą ilość cukru) częste oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy (organizm pozbywa się wraz z moczem nadmiaru cukru) bóle głowy trudności z koncentracją niewyraźne widzenie zmęczenie senność utrata masy ciała Przedłużona hiperglikemia może dawać objawy, takie jak: suchość, świąd lub infekcje skóry infekcje pochwy powolne gojenie się ran problemy z widzeniem bolesne, niewrażliwe na bodźce i zimne stopy utrata włosów na kończynach dolnych zaburzenia erekcji problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak przewlekłe zaparcie lub biegunki Dieta cukrzyka zdaniem dietetyka. Ekspert radzi Hiperglikemia (przecukrzenie) - pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy hiperglikemii powinna być udzielona jak najszybciej od momentu pojawienia się pierwszych objawów wzrostu poziomu glukozy we krwi. W przeciwnym razie może dojść do poważnych powikłań. Najgroźniejszym z nich jest kwasica ketonowa, która może doprowadzić do śpiączki hiperglikemicznej, a nawet do śmierci. W przypadku wystąpienia objawów hiperglikemii, należy zadzwonić na pogotowie, niezależnie od tego czy chory stracił przytomność, czy jest świadomy. Jeśli stężenie glukozy jest zbyt duże, konieczne może być podłączenie kroplówki i insuliny. W większości przypadków osoba udzielająca pierwszej pomocy nie ma możliwości oznaczenia poziomu cukru we krwi chorego. Z tego powodu nie może sprawdzić, czy chory zmaga się z hipoglikemią, czy hiperglikemią. Dlatego lepiej nie podawać mu niczego słodkiego do zjedzenia lub wypicia, tylko poczekać na pogotowie. Objawy charakterystyczne dla hiperglikemii, czyli trudności z utrzymaniem równowagi, czasem bełkotliwa mowa czy utrata przytomności, są charakterystyczne także dla upojenia alkoholowego. Dlatego osoby drugie powinny zachować czujność oraz reagować, gdy spotkają osobę, która wydaje się być pod wpływem alkoholu. Jeśli chory jest przytomny i jest pewne, że przyczyną jego problemów ze zdrowiem jest hiperglikemia, należy podać mu do picia wodę z solą, która pomaga zapobiec odwodnieniu i wypłukać nadmiar cukru z organizmu. Jeśli chory jest nieprzytomny, objawami wskazującymi na hiperglikemię będą: zapach acetonu z ust sucha skóra przyspieszone tętno Wówczas nie pozostaje nic innego, jak tylko ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej i kontrolować jego oddech i tętno. Należy też zadbać o utrzymanie ciepła chorego (np. okryć go kocem lub kurtką, płaszczem). Hiperglikemia (przecukrzenie) - leczenie Jeśli poziom glukozy we krwi jest wysoki, należy możliwie najszybciej dążyć do tzw. wyrównania cukrzycy, czyli osiągnięcia jak najlepszych wartości glikemii. Należy: przyjmować leki przeciwcukrzycowe lub insulinę we właściwych dawkach i w odpowiednim czasie jeść posiłki w odpowiednich ilościach i o właściwych porach, pić dużo wody często sprawdzać poziom glukozy we krwi i notować wyniki w dzienniczku samokontroli prowadzić aktywny tryb życia i regularnie ćwiczyć Jeśli ścisłe przestrzeganie planu leczenia cukrzycy nie spowoduje obniżenia poziomu cukru we krwi, być może potrzebna będzie zmiana leków, insuliny lub ich dawek, intensyfikacja wysiłku fizycznego lub przygotowanie dokładniejszego planu posiłków. Cukrzyca pod kontrolą – kryteria wyrównania glikemii Hiperglikemia (przecukrzenie) - powikłania Utrzymywanie się podwyższonego poziom cukru we krwi przez dłuższy czas może doprowadzić do poważnych powikłań, takich jak uszkodzenia nerwów, naczyń krwionośnych, utrata wzroku czy niewydolność nerek. Może się również zwiększyć ryzyko zakażeń. Hiperglikemia zwiększa także ryzyko zawału serca, udaru mózgu. Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) - czym się zajmuje? Najpoważniejszym powikłaniem jest kwasica ketonowa. To poważne zaburzenie, które może pojawić się u chorych na cukrzycę szczególnie typu 1. Do kwasicy dochodzi, gdy brakuje insuliny. Organizm szuka innych źródeł energii. W celu uzyskania energii spalane są tłuszcze i tkanka mięśniowa. W tych warunkach powstają ciała ketonowe, które zakwaszają krew. Jednocześnie poziom glukozy we krwi jest wysoki. Zwiększenie ilości ciał ketonowych może doprowadzić do rozwoju kwasicy ketonowej. Czy masz stan przedcukrzycowy? Pytanie 1 z 11 Czy masz powyżej 45 lat? Życie z cukrzycą Leczenie W nagłych wypadkach Hipoglikemia może wystąpić podczas leczenia cukrzycy, zwłaszcza podczas terapii insuliną i niektórymi tabletkami obniżającymi poziom cukru we krwi (np. sulfonylomocznikiem). Przyczynami hipoglikemii są np. zwiększona aktywność fizyczna, zbyt duża ilość insuliny lub tabletek obniżających poziom cukru we krwi, zbyt mała ilość jedzenia, ale także zwiększone spożycie poziom cukru we krwi nazywany jest w medycynie hipoglikemią, a w języku potocznym często używa się terminu „hipo”. Łagodna hipoglikemia występuje stosunkowo często w życiu codziennym, zwłaszcza w przypadku cukrzycy typu 1. Jeśli osoby dotknięte chorobą w porę zauważą objawy i spowolnią spadek cukru poprzez spożywanie węglowodanów, hipoglikemia może być zazwyczaj dobrze kontrolowana. © Montri / Adobe Stock Co to jest hipoglikemia? W hipoglikemii poziom cukru we krwi spada do zbyt niskiego poziomu, co powoduje objawy takie jak pocenie się, drżenie, uczucie głodu, a nawet utratę przytomności. Nie ma ustalonej granicy, powyżej której występują objawy. Zgodnie z definicją Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego (ADA) hipoglikemia występuje przy poziomie poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l).Jednakże, „hipo” może być zauważalne wcześniej lub nawet przy niższych wartościach. Szczególnie dla osób z cukrzycą typu 1, które doświadczały częstych hipoglikemii, próg percepcji może z czasem ulec obniżeniu. Dlatego spadek poziomu cukru we krwi zauważa się dopiero wtedy, gdy poziom glukozy już bardzo niski. Szkolenie w zakresie świadomości hipoglikemii może pomóc w zwiększeniu własnej wrażliwości na oznaki hipoglikemii. Warto wiedzieć: Karta ratownicza informuje lekarzy i osoby udzielające pierwszej pomocy w nagłych wypadkach o istniejącym stanie cukrzycy i wszelkich przyjmowanych jest często różnicowana w zależności od stopnia ciężkości:W przypadku łagodnej hipoglikemii pacjent jest w stanie pomóc sobie, spożywając kolei w przypadku ciężkiej hipoglikemii jest on uzależniony od pomocy innych osób. Jakie są przyczyny hipoglikemii? Hipoglikemia może wystąpić z wielu powodów:Spożywanie zbyt małej ilości węglowodanów: na przykład z powodu pominięcia aktywność fizyczna zwiększa zapotrzebowanie na energię. Ponadto, organizm spala dodatkowe kalorie przez długi czas po ćwiczeniach, więc hipoglikemia może wystąpić jeszcze wiele godzin insuliny: na przykład wstrzyknięcie zbyt dużej dawki insuliny, zmieszanie preparatu insuliny lub wstrzyknięcie insuliny zbyt długo przed wstrzykiwana domięśniowo: dzięki temu insulina zaczyna działać szybciej. Może to prowadzić do hipoglikemii, jeśli węglowodany nie zostaną spożyte na niektórych tabletek obniżających poziom cukru we krwi (sulfonylomoczniki).Alkohol: po wypiciu piwa, wina i tym podobnych napojów poziom cukru we krwi może gwałtownie spaść. Szczególnie jeśli alkohol spożywany jest wieczorem, hipoglikemia może wystąpić bardzo szybko podczas wchłanianie insuliny: gdy jest ciepło, np. po opalaniu, insulina szybciej przenika do działanie insuliny: we wczesnej ciąży lub po utracie masy ciała może być potrzebna mniejsza ilość insuliny. Objawy: jak rozpoznać hipoglikemię? Objawy hipoglikemii mogą się znacznie różnić u poszczególnych osób. Zestawienie najczęstszych objawów:drżenienapady potuwilczy apetytniepokój, nerwowośćbladość twarzylękpodwyższone tętnozmiany charakterudezorientacja, splątanieskurczezaburzenia mowy i wzroku. Co pomaga przy hipoglikemii? Każdy, kto odczuwa objawy hipoglikemii, powinien natychmiast spożyć węglowodany, które są szybko wchłaniane do krwi. Dobrze nadają się do tego 2–4 kawałki dekstrozy, mała garść żelków lub 100–200 mililitrów soku owocowego bądź lemoniady. Te porcje odpowiadają około 10–20 g glukozy. To wystarczy, aby poziom cukru we krwi pokarmy, takie jak czekolada, nie są odpowiednie jako szybki środek zaradczy w przypadku hipoglikemii, ponieważ zawartość tłuszczu opóźnia przenikanie węglowodanów do podejrzewa się ciężką hipoglikemię, ale pacjent nadal jest w stanie połykać, warto podać większą ilość glukozy (około 30 gramów).Następnie należy dokładnie sprawdzać poziom glukozy we krwi, aby przeciwdziałać ewentualnemu ponownemu spadkowi cukru we krwi. Warto wiedzieć: W przypadku hipoglikemii należy szybko coś zjeść – należy tylko zmierzyć poziom cukru we szybko działających węglowodanach można również spożywać węglowodany, które powoli przenikają do krwi, na przykład kromkę chleba, aby utrzymać poziom cukru na stałym poziomie w dłuższej ktoś nie jest w stanie samodzielnie przyjąć węglowodanów w przypadku hipoglikemii, nie wolno mu nic podawać, ponieważ jedzenie mogłoby przypadkowo przedostać się do dróg niebezpieczeństwo uduszenia tego należy wezwać pogotowie (112).Sanitariusz może podać do żyły roztwór glukozy, aby ponownie ustabilizować bliscy mogą podać pacjentowi zastrzyk ratunkowy (glukagon). Jeśli to możliwe, należy im wcześniej pokazać, jak używać zestawu do wstrzykiwania glukagonu, aby w nagłych wypadkach mogli postępować prawidłowo. Glukagon jest antagonistą insuliny. Hormon ten wspiera uwalnianie glukozy z rezerw organizmu do krwiobiegu. Poniżej znajduje się instrukcja krok po marca 2020 roku w Niemczech dostępny jest również zestaw ratunkowy z glukagonem w postaci aerozolu do nosa. Zawiera on pojedynczą dawkę glukagonu i może być również stosowany w przypadku niedrożności nosa, kataru lub wcześniejszego stosowania aerozolu do nosa o działaniu udrożniającym. Jest on zatwierdzony w całej UE do leczenia ciężkiej hipoglikemii u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 4 lat i starszych. Unikanie hipoglikemii Rozpoznanie przyczyny: zawsze po pływaniu lub w weekend, kiedy nie jada się obiadu – w typowych sytuacjach często dochodzi do hipoglikemii. Pomaga to wcześniej się zorientować, w których momentach tak się dzieje. Dzięki temu można odpowiednio wcześnie podjąć środki terapii: przejście na inny preparat insuliny lub schemat rotacji miejsc wstrzykiwania może pomóc w zmniejszeniu częstości występowania hipoglikemii. Osoby dotknięte chorobą powinny porozmawiać z lekarzem o odpowiednich techniki: urządzenia do ciągłego monitorowania glukozy (CGM) i pompy insulinowe mogą pomóc w wykryciu spadającego poziomu glukozy i hipoglikemii na czas oraz zmniejszyć częstotliwość występowania hipoglikemii. W niektórych przypadkach pacjenci otrzymują zwrot kosztów za te środki pomocnicze ze swojego ubezpieczenia zdrowotnego. Dowiedz się więcej o oznaczaniu poziomu cukru we w szkoleniu w zakresie świadomości hipoglikemii: szczególnie w przypadku długotrwałej cukrzycy i częstych hipoglikemii typowe objawy mogą pojawiać się tylko przy bardzo niskich poziomach glukozy we krwi lub mogą w ogóle nie występować. W przypadku osłabionej świadomości hipoglikemii szkolenie w zakresie świadomości hipoglikemii może pomóc w ponownym dostrzeganiu sygnałów organizmu podczas hipoglikemii i wyćwiczeniu rozpoznawania odpowiednich sytuacji. Kursy odbywają się w klinikach lub centrach diabetologicznych. Najlepiej jest porozmawiać z prowadzącym diabetologiem o kursach w Twojej otoczenia: krewni często mogą rozpoznać pierwsze oznaki hipoglikemii, takie jak niepokój lub bladość twarzy, jeszcze przed samą osobą chorą. Osoby z cukrzycą typu 1 powinny zatem omówić z osobami z ich otoczenia, które objawy oznaczają hipoglikemię i jak pomóc w nagłych nasadkę z igły i fiolki. Wziąć strzykawkę z rozpuszczalnikiem i wstrzyknąć go do fiolki z proszkiem kilka razy przechylić fiolkę, aż proszek rozpuści się w płynie. Nie wyjmować przy tym strzykawki z należy przesunąć tłok strzykawki do góry, aby pobrać palcami uformować fałd skóry na ramieniu lub udzie i lekko wprowadzić strzykawkę pionowo w ten fałd. Wstrzyknąć płyn. Glukagon musi zostać wstrzyknięty pod skórę lub do mięśnia, aby może również wystąpić w nocy podczas snu. Jeśli nie zostanie ona zauważona, następnego dnia rano może pojawić się zmęczenie, znużenie lub bóle głowy. Ze względu na własną samoregulację organizmu i uwalnianie cukru przez wątrobę w wyniku działania hormonów stresu, poziom glukozy we krwi może być znacznie podwyższony rano po nocnej hipoglikemii. Efekt ten określany jest zjawiskiem Somogyi. Jednak niski poziom glukozy we krwi po przebudzeniu może być również objawem nocnej chcesz zbadać podejrzenie obniżenia poziomu cukru podczas snu, możesz zmierzyć poziom cukru we krwi między 2:00 a 3:00 w nocy. Systemy ciągłego monitorowania glukozy (CGM) mogą być również pomocne w wykrywaniu niezauważonej nocnej masz skłonność do hipoglikemii w nocy, mogą być przydatne następujące działania:Kładź się spać z lekko podwyższonym poziomem glukozy lub zjedz przekąskę przed kolację spożywaj wolno działające węglowodany (np. produkty pełnoziarniste).Podwyższone wartości korygować ostrożnie dopiero dawki insuliny (po konsultacji z lekarzem).Zmiana insulinoterapii (po konsultacji z lekarzem).Podczas prowadzenia pojazdu wymagana jest koncentracja. Hipoglikemia może być szczególnie niebezpieczna za kierownicą. Szczególnie jeśli masz podatność na hipoglikemię, powinieneś podjąć kilka środków ostrożności podczas prowadzenia samochodu:Sprawdź poziom glukozy we krwi przed rozpoczęciem jazdy. Jeśli wartości te są zbyt niskie, należy spożywać szybkie węglowodany. Nie rozpoczynaj jazdy, dopóki poziom cukru we krwi nie będzie poziomu glukozy we krwi i działań w samochodzie szybkie węglowodany na nagłe wypadki. Jeśli wystąpią oznaki początku hipoglikemii, przerwij podróż i zjedz coś. Nie kontynuuj jazdy, dopóki poziom cukru we krwi nie wzrośnie. Źródła: Bundesärztekammer et al.: Nationale Versorgungsleitlinie Therapie des Typ-2-Diabetes. Langfassung. 1. Auflage. Version 4. 2014 (Gültigkeit abgelaufen, in Überarbeitung) Deutsche Diabetes Gesellschaft: S3-Leitlinie Therapie des Typ-1-Diabetes. 2. Auflage. 2018 Ebert, O. et al.: Diabetes und Straßenverkehr. In: Diabetologie, 2019, 14: S278-S288 EMA, Authorisation details / Summary of product characteristics Baqsimi® (Glucagon), SPC, EMEA/H/C/003848 Häring, et al. (2011): Diabetologie in Klinik und Praxis. 6. Auflage. Georg Thieme Verlag KG, ISBN: 9783135128061 Hien, P. et al. (2013): Diabetes Handbuch. 7. Auflage. Springer-Verlag, Heidelberg, ISBN: 978-3-642-34944-7 Stan: Fot. andresr / Getty Images Pomiar cukru we krwi to badanie, które pozwala określić, czy dana osoba jest chora na cukrzycę. Pierwsza diagnoza opiera się na wyniku z glukometru, a jeśli jest on niepokojący, kolejną diagnostyką jest test obciążenia glukozą. Badanie jest nie tylko zalecane osobom chorym lub w grupie podwyższonego ryzyka, ale również jako profilaktyka. Pomiar cukru we krwi jest badaniem, które nie powinno być wykonywane tylko jako kontrola poziomu cukru u diabetyków. Ważne, aby stan zdrowia sprawdzały również zdrowe osoby. To szansa na wczesne wykrycie choroby i wdrożenie odpowiedniej terapii. Pomiar cukru we krwi – kiedy go przeprowadzać? Pomiar cukru we krwi powinien być traktowany jako rutynowe badanie, wykonywane z szeregiem innych, sprawdzających stan zdrowia (np. podczas badań okresowych). Lekarze zalecają, aby każda zdrowa osoba wykonywała tego typu test raz w roku. U kobiet w ciąży (między 24 a 28 tygodniem) wynik pozwala zdiagnozować tzw. cukrzycę ciążową. Test wykonują również osoby z hipoglikemią, a przez diabetyków jest robiony kilka razy dziennie w celu określenia bieżącego poziomu cukru. Polecamy: Objawy cukrzycy ciążowej, zalecana dieta i normy stężenia glukozy w organizmie Pomiar cukru we krwi – normy i tabela Polskie Towarzystwo Diabetologiczne ustaliło normy i tabele wyników uzyskanych przez pomiar cukru we krwi. Przyjęto, że u zdrowego człowieka poziom tej substancji na czczo powinien mieścić się w przedziale od 77 do 99 miligramów na decylitr. Jeśli odczyt będzie robiony po posiłku, trzeba wziąć pod uwagę, że wynik będzie znacznie przekraczał te normy. Jednak przyjęto, że po 2 godzinach od jedzenia nie powinien być wyższy niż 140 miligramów na decylitr u zdrowej osoby. Przekroczenie tych wartości (zarówno w jedną, jak i w drugą stronę) może oznaczać cukrzycę, ale wymagane jest kolejne badanie diagnostyczne. Normy zostały przedstawione w formie przedziałów, według których: WYNIK POZIOMU CUKRU WE KRWI INTERPRETACJA 70–99 mg/dL ( do mmol/L) prawidłowy poziom glukozy 100–125 mg/dL ( do mmol/L) nieprawidłowy poziom glukozy na czczo (stan przedcukrzycowy) 126 mg/dL ( mmol/L) lub powyżej tej wartości jeśli taki wynik odnotowany jest w dwóch pomiarach, to diagnozowana jest cukrzyca Jeśli chodzi o test doustnego obciążenia glukozą, wykonywany jako potwierdzenie pierwszego badania, to tabela wyników po 2 godzinach od podania 75g glukozy przedstawia się następująco: WYNIK POZIOMU CUKRU WE KRWI INTERPRETACJA poniżej 140 mg/dL ( mmol/L) tolerancja glukozy prawidłowa 140–199 mg/dL ( mmol/L) Nieprawidłowa tolerancja glukozy 200 mg/dL ( mmol/L) lub powyżej cukrzyca Jak zmierzyć poziom cukru glukometrem? Pomiar cukru glukometrem nie jest skomplikowany i można go dokonywać samodzielnie w domu. W zależności od dostępnego modelu, na specjalnie przygotowanym pasku wystarczy umieścić niewielką ilość krwi i poczekać na odczyt, który pojawi się po kilku lub kilkunastu sekundach na wyświetlaczu. To bardzo prosty sposób na kontrolowanie stanu organizmu, z którego korzystają cukrzycy. W ich przypadku glukometr używany jest kilka razy dziennie. Samo urządzenie nie jest tanie, ale w Polsce podlega refundacji i najczęściej otrzymuje się je bezpośrednio od lekarza, po zdiagnozowaniu choroby. Jeszcze podczas wizyty każdy jest instruowany, jak wykonać badanie i interpretować wyniki. Jedynym dodatkiem, który trzeba osobno zakupić w aptece, są paski do pomiaru, które dostępne są tylko na receptę. Aby właściwie wybrać glukometr, należy zastanowić się, który model spełni wszystkie potrzeby. Dobrze, jeśli urządzenie nie jest duże, a mimo to pozostaje wygodne w obsłudze. Nowoczesne modele mają opcję zintegrowania z aplikacją w smartfonie, dokonują bardzo szybkiego odczytu wyniku przy wymaganej minimalnej ilości krwi, co jest bardzo wygodne i eliminuje ryzyko kilkukrotnego nakłuwania (próbka pobierana jest z palca i każdorazowo zaleca się, aby pochodziła z oddzielnego wkłucia). Niektóre modele mają dodatkowe funkcje, są dopasowane do potrzeb osób niepełnosprawnych lub mierzą też inne zmienne, np. poziom ciał ketonowych. Ważne, aby pamiętać, że mimo iż często glukometr można otrzymać zupełnie za darmo od lekarza, to ceny dostępnych pasków różnią się w zależności od wybranego modelu i producenta. Zobacz film i sprawdź jakie są przyczyny zachorowań cukrzycy typu I: Zobacz film: Jakie są przyczyny cukrzycy typu I? Źródło: 36,6. Polecamy: Cukrzyca u dzieci – objawy, najczęstsze przyczyny i sposoby leczenia Inne aparaty do pomiaru poziomu cukru we krwi Glukometr nie jest jedynym na rynku aparatem do pomiaru poziomu cukru we krwi, chociaż biorąc pod uwagę kwestię refundacji przez NFZ – zdecydowanie najtańszym. Dostępne są także specjalne sensory, które po przyklejeniu na skórę mierzą poziom cukru we krwi, a uzyskany wynik przesyłany jest np. do specjalnej aplikacji w smartfonie. Ich zaletą jest automatyczne badanie w równych odstępach czasu. Wadą pozostaje oczywiście znacznie wyższa cena, która sięga aż około 5000 zł i nie uwzględnia kosztów czujnika, który zużywa się po mniej więcej 2 tygodniach. W przypadku zdiagnozowanego typu 1 cukrzycy można zastosować specjalne czujniki, które wszczepiane są pod skórę brzucha i automatycznie dokonują odczytu wyników. Dane są przesyłane do czytnika wielkości walkmana, który cukrzyk nosi ze sobą.

poziom cukru po alkoholu